Święta Wielkanoc (Surb Zatik) jest szeroko i hojnie obchodzona w Armenii. Nazwa święta oznacza „wyzwolenie od męki”, podobnie jak uwolnienie Chrystusa od męki na krzyżu. Również od okresu przedchrześcijańskiego ormiańska Wielkanoc uosabia wdzięczność siłom przyrody za nadejście wiosny, kiedy wszystko wokół budzi się ze snu zimowego.
Podobnie jak rosyjska prawosławna Wielkanoc, Zatik nie ma wyraźnej daty obchodów, ale zawsze obchodzony jest wiosną po równonocy, w niedzielę po pełni księżyca. Święto rozpoczyna się po specjalnym obrzędzie konsekracji czterech punktów kardynalnych - Andastan, który odbywa się w przeddzień Wielkanocy w kościele, w wieczór Wielkiej Soboty.
Święto Zmartwychwstania
Ponad dwa tysiące lat, które minęły od narodzin Jezusa Chrystusa, zmieniły świat, ale wiara umocniła się tylko dzięki Świętu Zmartwychwstania, którego tradycje przekazywane są z pokolenia na pokolenie. W starożytności każda młoda Ormianka musiała umieć wykonać wielkanocny symbol - figurkę Utis-tat, która uważana jest za panią domu i musi ozdobić kuchnię, a także przyczynić się do wychowania dzieci w droga krajowa. Kolejną lalką z legend ormiańskich jest Aklatiz, która przynosi szczęście całej rodzinie. Jest ozdobiona cebulą i 49 kamieniami.
Tradycje
Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa Ormianie nie przestali malować jajek, co jest jednym z głównych elementów obchodów Wielkanocy. Jajka otrzymują kolor, który oznacza wiosnę, a słońce jest czerwone. Zwykle przygotowana wcześniej skórka cebuli działa jak farba. Tylko w pogodne święta wielkanocne dzieci mogą rywalizować w łyżwiarstwie i łamaniu jajek, do zabawy chętnie dołączają również dorośli.
Jedna z najbardziej niezwykłych tradycji wielkanocnych również pochodzi z Armenii: w wielkanocny poranek, biorąc świecę, kobiety w średnim wieku wyszły na zewnątrz i pobłogosławiły drzewa. W czasach starożytnych ofiary nie były kompletne: przez całą noc gotowano koguta lub baranka, a rano karmiono biednych.
Symbolizujące ten dzień ryby (kutap), ciasto fasolowo-ryżowe, pilaw z bakaliami, ciastka pszenne, gotowane mięso (jagnięcina lub kogut), soczewica i zupa choratan z cebulą, pieprzem i czosnkiem tradycyjnie podawane są na stole na Zatiku, a także inne potrawy wielkanocne. Żaden stół nie jest kompletny bez liści rośliny Spitak Bayjar, ponieważ starożytna legenda ormiańska głosi, że liście te służyły Matce Bożej do pieluszki Chrystusa.
Pozdrowienia w święto jasnego Zmartwychwstania wśród Ormian niewiele różnią się od tradycji rosyjskich. W Armenii mówią do siebie: „Chrystus zmartwychwstał!”, przyjmując w odpowiedzi: „Błogosławione zmartwychwstanie Chrystusa!”
