Zabiegi kąpielowe są obecne w kulturze wielu narodów, ale osobliwością rosyjskiej łaźni jest para wydobywająca się z pieca-grzałki, gdy niewielka porcja wrzącej wody rozpryskuje się na gorących kamieniach. Jednocześnie w łaźni parowej wytwarzana jest określona temperatura i wilgotność, które działają leczniczo na organizm człowieka.
Jeśli porównamy dwa główne wskaźniki: temperaturę i wilgotność, to dla rosyjskiej łaźni 60 ° C ciepła i 40-60% wilgotności - te proporcje są najbardziej optymalne. A główną zaletą łaźni rosyjskiej jest ich łagodny wpływ na organizm ludzki.
Parę można z grubsza podzielić na ciężką i lekką. Takie różnice określa się na podstawie wielkości kropelek wody. Jeśli para zawiera dużą ilość dużych kropel wody, jest to para ciężka, która jest szkodliwa dla płuc. Przydatna jest tylko przezroczysta para, możliwie rozproszona, w której cząsteczki wody mieszają się z cząsteczkami powietrza. Im wyższa wilgotność, tym trudniej jest wytworzyć użyteczną lekką parę. Przy prawidłowej konstrukcji pieca kamienie można rozgrzać do 500-700 °C, a rozproszenie pary będzie maksymalne. Przygotowując łaźnię rosyjską należy wziąć pod uwagę, że przy wilgotności 90% temperatura powietrza nie może być wyższa niż 60 ° C. W przypadku osób starszych i osób z osłabioną odpornością temperaturę powietrza należy obniżyć do 45-55 ° C.
Dla komfortowego wzrostu temperatury kąpiel jest konwencjonalnie podzielona na strefy. Najniższa (20-25°C) jest w garderobie, w pralni osiąga 30°C, a zakres temperatur w łaźni parowej waha się od 50 do 80°C. W tym przypadku efekt leczniczy uzyskuje się nie tylko dzięki wysokiej temperaturze, ale także zmianom temperatury, które są rodzajem treningu dla naczyń układu krążenia. Wysoka temperatura dla osób cierpiących na przewlekłe choroby serca, przeziębienia oraz dla osób nietrzeźwych jest kategorycznie niedopuszczalna.
Wilgotność powinna być minimalna w garderobie i maksymalna w łaźni parowej. Bezpośrednio w łaźni parowej wilgotność jest regulowana przez same parowce, czyli zależy od ilości i temperatury wody, którą wylewają na kamienie. Im wyższa temperatura i im mniejsza ilość tej wody, tym lżejsza i zdrowsza para. Lecznicze właściwości pary wzmacnia dodatek aromatycznych olejków eterycznych lub naparów ziołowych. Prawidłowe zaopatrzenie w wodę smakową zaczyna się od pierwszej miarki czystej wrzącej wody, a następnie na przemian z wodą z dodatkami i czystą wodą. W ten sposób wrzącą wodę wylewa się na kamienie naprzemiennie kadzią.
