Kult Maitrei jest szczególnie popularny w Azji Środkowej. Każdego roku, w określonym dniu, wyznaczonym zgodnie z kalendarzem buddyjskim, wyznawcy tej wiary świętują Maidari-Khural (rotacja Maitrei). To jedno z najważniejszych świąt obchodzonych przez tysiące ludzi.
Maitreya jest Buddą Okresu Nadchodzącego Świata, zejdzie na ziemię i zacznie rządzić światem po Buddzie Siakjamuni. Ten czas nie nadejdzie szybko, według jednego z pism świętych za 5, 7 miliardów lat. Według legendy do tego czasu oczekiwana długość życia ludzi osiągnie 80 000 lat, a światem będzie rządził sprawiedliwy buddysta.
W klasztorach Indii i Azji Środkowej znajdują się liczne posągi Maitreyi. Różnią się od zwykłych posągów Buddy tym, że są przedstawiane siedzące na tronie z opuszczonymi nogami lub nawet stojące. Skóra Maitrei ma złoty kolor i zawsze w pobliżu znajdują się atrybuty: kubek z napojem nieśmiertelności, stupa na głowie i koło dharmy. Koło dharmy („nauki”) jest symbolem nauk Buddy – dopóki się obraca, nauka istnieje.
Każdego roku tysiące ludzi przyjeżdża do klasztorów i bierze udział w niesamowitym święcie - obiegu Buddy Maitrei. Święto to poświęcone jest nowemu wcieleniu zbawiciela rodzaju ludzkiego. Ponieważ Budda Maitreja jest rozpoznawany we wszystkich kierunkach buddyzmu, święto Maidari-Khural obchodzone jest przez przedstawicieli wszystkich gałęzi tej nauki.
W tym dniu w klasztorach, świątyniach i wspólnotach odbywają się uroczyste modlitwy. Posąg Buddy zostaje wyjęty ze świątyni i umieszczony pod baldachimem na drewnianym rydwanie. Do rydwanu zaprzężony jest zielony koń lub drewniany słoń. W towarzystwie mnichów czytających modlitwy (niektórzy wprawiają rydwan w ruch, inni idą z tyłu lub z przodu), rydwan porusza się w promieniu słońca wokół świątyni po zewnętrznej ścianie.
Na każdym kroku procesja zatrzymuje się na herbatę i modlitwy. Wierzący często próbują dotknąć posągu Maitrei, ponieważ według legendy ten dotyk przynosi szczęście. Ceremonia trwa cały dzień, aż do zachodu słońca uosabia wieczny ruch koła dharmy. Od tej niezwykłej ceremonii święto otrzymało nazwę „krążenie”.
Uroczystość kończy się wręczeniem prezentów członkom wspólnoty monastycznej, uroczystym poczęstunkiem. Szczególnie inspirujący dla księży i wiernych jest kult świętych relikwii buddyjskich, który często wieńczy święto.
