Dzień Jana to drugie najważniejsze święto w Estonii po Bożym Narodzeniu. Jest obchodzony 23 czerwca i jest uważany za dzień czarów i cudów. A analogiem tego starożytnego święta, które sprowadza się do czasów współczesnych z czasów pogańskich, jest rosyjski dzień Iwana Kupały.
Dzień Jana był oficjalnym świętem w Estonii do 1770 roku. Następnie w przeddzień święta, niedaleko zbiorników wodnych i rzek, rozpalano ogniska, urządzano pieśni i tańce. A najodważniejsi udali się do lasu po kwiat paproci, który według legendy kwitnie tylko tej nocy. Na znalazcę czekało wielkie szczęście i bogactwo. W dzień Jaana dziewczęta utkały wieniec z dziewięciu różnych kwiatów i poszły w nim spać, ponieważ we śnie miał przyjść do niej pan młody i zdjąć wieniec z jej głowy.
Głównym symbolem tego święta jest ognisko, ponieważ od czasów starożytnych ogień był uważany za silny i oczyszczający element, zdolny do ochrony przed siłami zła. Chłopi starali się, aby ogień był jak najwyższy, aby wypaliło się w nim wszystko brudne i przestarzałe, a wszyscy wieśniacy uczestniczyli w jego przygotowaniu.
Zniesienie Dnia Jaana nie wpłynęło jednak na stosunek do niego narodu estońskiego, a od 1990 roku ponownie stał się oficjalnym świętem. Dziś nawet władze miast tego kraju starają się ułatwić jego organizację i realizację. W noc dnia Jaanov w każdej dzielnicy miasta wciąż rozpalane są duże ogniska nad wodą, urządzane są tańce i śpiewane są piosenki.
Setki mieszczan zbiera się, by bawić się, tańczyć, brać udział w losowaniach i pić piwo, które zresztą jest tradycyjnym napojem tego święta. Miejskie firmy piwowarskie już dawno zaczęły prowadzić kampanie reklamowe, które zbiegają się w czasie ze świętami. A następnego dnia lokalne gazety publikują w lokalnych gazetach informacje o wielkości pożaru, liczbie gości i ilości wypitych drinków.
Ale nie jest zwyczajem, że Estończycy pływają w rzece lub stawie w Dniu Jaanova. Ale uwielbiają chodzić w te wakacje do sauny, a nawet wcześniej przygotowywać miotły na takie wydarzenie. Według ich starożytnych legend miotła przygotowana przed świętem ma moc leczniczą przez cały rok.
