Choinka to najważniejszy atrybut ulubionego święta każdego z nas. Drzewo emanujące niepowtarzalnym aromatem jest obecne w sylwestra w niemal każdym mieszkaniu. A ceremonia udekorowania choinki różnymi girlandami, bombkami i blichtrem przynosi wiele pozytywnych emocji wszystkim członkom rodziny. Skąd więc wzięła się ta tradycja - dekorowanie choinki?
Ten dobry zwyczaj kojarzy się z kolejnym zimowym świętem - Bożym Narodzeniem. Według starej legendy około dwa tysiące lat temu Jezus urodził się w świętym mieście Betlejem. Nie tylko ludzie, ale także zwierzęta i rośliny zebrane z całego świata, aby pogratulować Najświętszej Maryi Pannie narodzin Zbawiciela. Wszyscy goście podarowali małemu Jezusowi prezent.
Świerk pochodził również z dalekiej północy. Nie miała nic do ofiarowania Chrystusowi, wstydziła się swoich ciernistych igieł i skromnie trzymała się na uboczu. Następnie inne rośliny podzieliły się swoimi darami ze Świerkem. Na jej gałęziach pojawiły się więc słodkie owoce, piękne kwiaty, zielone liście. Elegancki Świerk zbliżył się do Dziecka, przyciągnął do niej ręce i uśmiechnął się radośnie. W tym momencie gwiazda Betlejemska została jasno zasiana na czubku drzewa.
W ten sposób drzewo stało się symbolem Bożego Narodzenia, a później Nowego Roku. Od tego czasu ludzie zaczęli przynosić do domu drzewa iglaste i ozdabiać je wszelkimi dostępnymi środkami. Początkowo były to kwiaty naturalne lub sztuczne, owoce, orzechy, słodycze. Później - kolorowe girlandy, blichtr, zabawki.
Przez cały czas ludzie wierzyli w magiczną moc drzewa. Uważano, że świerk jest królową wszystkich drzew. Ofiarowując jej stopie różne dary, ludzie mieli nadzieję, że dzięki temu w przyszłości czekają na nich dobre żniwa i dostatek.
Tradycja dekorowania drzewka noworocznego dotarła do Rosji za panowania Piotra Wielkiego. Następnie, pod wpływem Europy, jadano na święta tylko w Petersburgu w domach Niemców i carskiej świty. Pod koniec XIX wieku choinki stały się wszechobecnym symbolem święta w całym kraju.
W 1918 roku obchodzenie Bożego Narodzenia w Rosji Sowieckiej zostało zakazane przez bolszewików, a wraz z nim świąteczna jodła jako symbol religijny. Ostateczne wykorzenienie wszystkich świąt chrześcijańskich miało miejsce w 1929 roku. Ale już w 1935 r. zorganizowano „Drzewko noworoczne dla dzieci”, społeczeństwo zareagowało bardzo żywo i ponownie pojawiły się w sprzedaży świerki i ozdoby dla nich. Odżyła niezapomniana tradycja. Od tego czasu drzewko jest integralną częścią rosyjskiego Nowego Roku i Bożego Narodzenia.
