Święty Mikołaj stał się ulubionym obrazem wielu pokoleń ludzi, bez jego udziału nie odbywają się imprezy noworoczne i wieczory. Ten miły dziadek z długą białą brodą przynosi nie tylko prezenty dzieciom, ale także wyjątkowy nastrój wszystkim ludziom. To właśnie w sylwestra chce się wierzyć w cuda. Wygląda na to, że Święty Mikołaj pochodzi z ulubionych bajek.
Instrukcje
Krok 1
Istnieją różne odpowiedzi na zagadkę, z której pochodzi wizerunek Świętego Mikołaja. Starosłowiańskie legendy opowiadają o bóstwach ściśle związanych ze współczesnym charakterem obchodów Nowego Roku.
Krok 2
Uważa się, że jeden z nich mieszka na odległych szczytach górskich Pozvizd - starożytny słowiański bóg burz i złej pogody. Jego rozczochrane włosy i broda nadawały mu groźne spojrzenie. W towarzystwie orszaku huraganowych wiatrów pędził szybko po niebie, rozsiewając wokół straszliwy hałas i gwizdki, zrzucając płatki śniegu ze swoich ubrań. Usta Pozvizda wysłały mgły na ziemię, a ulewne deszcze ukryły się w jego brodzie. Władca wiatrów potrząsnie włosami - a na ziemię spadnie duży grad.
Krok 3
Prototyp współczesnego Świętego Mikołaja można nazwać pogańskim bogiem Karachun, skracając zimowy dzień. Z jednej strony Karachun był odpowiedzialny za zimowy chłód w przyrodzie, a także był uważany za symbol nagłej śmierci. Rzeczywiście, w warunkach zimowych nie było łatwo ludziom i zwierzętom. Głównymi wrogami wszystkich żywych istot są lojalni słudzy Karachuna: niedźwiedzie korbowe zamienione w burze śnieżne i wilki, które stały się śnieżycami.
Krok 4
Idee naszych przodków różniły się od dzisiejszych. Wszyscy zaakceptowali nieuchronność śmierci, postrzegano ją jako jedno z istniejących zjawisk naturalnych. Chernobog-Karachun, związany ze śmiercią, nie był uważany za bóstwo negatywne, ale starali się nie nazywać go jego imieniem, aby Karachun nie pojawił się wcześniej niż wyznaczony czas.
Krok 5
Duch śmierci Karachun wśród starożytnych Słowian kojarzy się z duszami zmarłych przodków, którzy wydawali się „dziadkami”. W ramach rytuału kolędowanie powstało w dniu Karachun, kiedy zbliżał się szczególnie mroźny zimowy dzień przesilenia. Młodzież przedstawiająca duchy swoich przodków, wśród których wyróżniał się starszy dziadek, chodziła od domu do domu. Kolędnicy zostali hojnie obdarowani przez właścicieli. Stąd pojawiły się kolędy, a dary, które później stały się darami, zaczęły otrzymywać nie pogańskie bóstwa, ale ludzie. „Mroźny starzec”, „Święty Mikołaj” - tak nazywały się plemiona wschodniosłowiańskie i południowosłowiańskie Karachun.
Krok 6
Obraz Morozka, symbolizujący ducha zimy, niezwiązanego ze śmiercią, pojawił się później. Ludzie mniej obawiali się tego bóstwa, to Morozko stał się bohaterem rosyjskich baśni ludowych. Mały siwy staruszek z brodą sięgającą podłogi rządził krajem suwerennie od listopada do marca, a zwłaszcza w styczniu. Morozko nazywano też Ded Treskun i Zimnik. Właściciel surowego usposobienia popękał chaty lodem, śniegiem i kłodami w silnych mrozach i miał bardzo rozgniewaną żonę Zimę.
Krok 7
Mróz wśród Słowian to potężne pogańskie bóstwo, uosabiające nie tylko zimowy chłód, ale także hojnie obdarzające przyrodę magicznym pięknem i ludzi radosnym świątecznym nastrojem. Kowal Morozko, skuwając rzekę łańcuchami lodowymi, odstraszał wrogów straszliwym zimnem.
Krok 8
Święty Mikołaj w rosyjskich opowieściach ludowych to surowy, ale uczciwy staruszek. Wspiera życzliwych i pracowitych, karze złych i leniwych. Ludzie starali się ugłaskać właściciela zimy, aby się nie rozgniewał, nie zamrażał ludzi i zwierząt swoją magiczną laską, nie niszczył plonów, nie przeszkadzał w polowaniu.
Krok 9
Po przyjęciu chrześcijaństwa obraz pogańskiego bóstwa zaczął się zniekształcać. Wściekły i okrutny Frost czerwony nos swoimi działaniami wyrządza krzywdę ludziom. Wynika to z nieprzejednanej walki nowej wiary z pogaństwem.
Krok 10
Ale zwykli ludzie nie zapomnieli o Świętym Mikołaju. W drugiej połowie XIX wieku na podstawie starożytnych legend słowiańskich zaczęły pojawiać się dzieła sztuki, które służyły jako „narodziny” niezmiennego atrybutu świąt noworocznych - Świętego Mikołaja.
Krok 11
18 listopada, kiedy śnieg pokrywa większość terytorium naszego państwa, jest teraz uważany za urodziny Świętego Mikołaja. Ale w rzeczywistości słowiańskie bóstwa, które pojawiły się na początku okresu polodowcowego, nie mogą mieć urodzin, ponieważ są wieczne i stworzone przez powszechną świadomość i wiarę.
Krok 12
O miejscu zamieszkania Świętego Mikołaja legendy mówią inaczej, ale jedno jest niezmienne: przez cały rok panuje tam zima. Niektórzy nazywają ojczyznę dobrego starca odległym biegunem północnym, inni uważają go za mieszkańca Laponii. A pisarz V. Odoevsky umieścił swojego Moroza Iwanowicza w głębokiej studni, w której jest „zimno” nawet w letnim upale. A od 1999 roku, po wdrożeniu bardzo dochodowego projektu biznesowego, miasto Veliky Ustyug ma oficjalne prawo do bycia uważanym za ojczyznę Świętego Mikołaja.
