Istnieje wersja, w której rosyjski Święty Mikołaj jest bliskim krewnym amerykańskiego Świętego Mikołaja i podobnie jak on, śledzi jego pochodzenie od św. Mikołaja. Święty Mikołaj ma jednak korzenie narodowe, które można odnaleźć w słowiańskim pogaństwie.
Instrukcje
Krok 1
Wśród Słowian Wschodnich Frost był uważany za boga-pana zimowego chłodu. Mówiono, że jego rodzice byli boginią śmierci Moraną i „bogiem bydła” (a także władcą królestwa zmarłych) Velesem. Często był utożsamiany z innymi słowiańskimi bóstwami - Pozvizdem, Zimnikiem i Korochunem. Słowianie wyobrażali go sobie jako niskiego starca z długą siwą brodą. Zimą przemierzał świat, stukając swoją magiczną laską. Od jego pukania trzaskające mrozy zamarzały powierzchnie rzek, jezior i strumieni.
Krok 2
Po przyjęciu chrześcijaństwa kościół, dążąc do zniszczenia pozostałości pogaństwa, próbował w każdy możliwy sposób oczernić pogańskich bogów. Dlatego Frost zamienił się w złe i okrutne bóstwo, dowodzące zimnem i burzami śnieżnymi oraz bezlitośnie marznącymi ludźmi. Podobne idee znalazły odzwierciedlenie w wierszu Niekrasowa „Frost – Red Nose”, w którym „wojewoda mrozowy” zamarzł na śmierć w lesie wcześnie owdowiałą młodą wieśniaczkę, pozostawiając jej małe dzieci jako sieroty.
Krok 3
Obraz surowego, ale sprawiedliwego Świętego Mikołaja pojawił się w literaturze rosyjskiej w 1840 r., Kiedy opublikowano kolekcję Władimira Odoewskiego „Opowieści o wujku Ireneuszu”, w której znalazła się również bajka „Frost Iwanowicz”. Co prawda akcja w nim toczy się wiosną, a nie zimą, a jej główny bohater nie ma nic wspólnego ze świętami Nowego Roku i Bożego Narodzenia. Według fabuły bajka Odoevsky'ego przypomina „Lady Snowstorm” braci Grimm, tylko żeńska postać zimowa jest tutaj zastąpiona przez męską.
Krok 4
Moroz Iwanowicz mieszka w lodowym pałacu, do którego droga prowadzi przez studnię. Starzec testuje dziewczyny, które do niego przyszły, zmuszając je do prac domowych. Pracowita szwaczka Moroz Iwanowicz nagradza srebrne łaty, a leniwcowi daje duży diament i srebrną sztabkę, które okazują się być tylko kawałkami lodu. Znajome imię Świętego Mikołaja zostało po raz pierwszy usłyszane w 1912 r. W wierszu Marii Pozharowej „Zaczarowanie zimy”.
Krok 5
Święty Mikołaj po raz pierwszy pojawił się jako postać bożonarodzeniowa w 1910 roku, ale nie zyskał dużej popularności. Stał się tradycyjną postacią noworoczną dopiero w drugiej połowie lat 30., kiedy w ZSRR zaczęto organizować choinki dla dzieci. Stopniowo kształtował się też jego wygląd - długa siwa broda, czerwone lub niebieskie futro do pięt, przepasane szeroką szarfą, wysoki kapelusz, rękawiczki i filcowe buty. Święty Mikołaj trzyma laskę i torbę z prezentami. Zwykle jeździ na saniach ciągniętych przez trzy konie. Nieco później mój dziadek dostał również wnuczkę - piękną Snow Maiden.
