W każdą drugą niedzielę sierpnia w Rosji zwyczajowo obchodzi się święto zawodowe wszystkich budowniczych. Oficjalnie Dzień Budowniczego został ustanowiony dekretem rządu ZSRR z 6 września 1955 r., a pierwsze obchody z tej okazji odbyły się 12 sierpnia 1956 r.
Zawód budowniczego uważany jest za jeden z najbardziej spokojnych i kreatywnych zawodów. Deweloperzy wznoszą nowe osiedla mieszkaniowe, nowoczesne kompleksy przemysłowe, unikatowe budynki i budowle. Ich praca zmienia wygląd miast i wsi, sprawia, że życie ludzi staje się jaśniejsze i intensywniejsze. W tym dniu zwyczajowo gratuluje się wszystkim pracownikom związanym z budownictwem: geodetom, projektantom, technologom, architektom, inżynierom, murarzom, tynkarzom, malarzom itp. Ogromną pomocą dla tych osób jest wykorzystanie nowoczesnych technologii produkcyjnych, które pozwalają im na uzyskać budynki wysokiej jakości.
Dzień Budowniczego jest powszechnie obchodzony w prawie każdym mieście w Rosji. Oficjalne wydarzenia święta to m.in. wręczenie dyplomów honorowych i nagród pieniężnych najlepszym pracownikom w branży, uhonorowanie weteranów budowlanych, a także uroczystości z udziałem urzędników państwowych. Wszystko to jest dobrą tradycją odziedziczoną z czasów sowieckich. Jedyną akcją, która nie sprowadziła się do nas z poprzednich Dni Budowniczego, są specjalistyczne wystawy, które demonstrowały dorobek zawodowy najlepszych pracowników w branży.
Często oddanie do użytku nowych obiektów zbiega się z Dniem Budowniczego – otwierane są nowoczesne szkoły i szpitale, a najemcom uroczyście wręcza się klucze do nowych mieszkań.
Ponadto w tym dniu zwykle odbywa się „poświęcenie” młodych budowniczych. Ten ciekawy zabieg polega na leczeniu młodych specjalistów chlebem i solą, symbolizujących ich przyjęcie do „budowlanego braterstwa”. Następnie początkującym oferuje się trzymanie rąk nad specjalną misą z ogniem, która pokazuje, jak „gorący” jest ich wybrany zawód. Następnie na głowy neofitów zakładane są hełmy budowlane. „Chrzest ognia” kończy się uroczystą przysięgą.
