Festiwal Tishtar jest jednym z jaszn zoroastryjskich, czyli małych świąt poświęconych patronowi deszczu, którego awestańska wersja brzmi jak Tishtriya lub Tishtrya. W rytualnym kalendarzu wyznawców tradycyjnego zaratusztrianizmu święto to przypada 1 lipca.
Zoroastrian Tishtrya jest bóstwem uosabiającym gwiazdę Syriusza i przywódcą wszystkich konstelacji nocnego nieba. Informacje o tej postaci zawarte są w Yashty, czwartej części Awesty, zbioru świętych tekstów zoroastryjskich. Główną funkcją tego bóstwa jest powrót deszczu na wysuszoną przez gorąco ziemię. Tishtrya był czczony jako strzelec zdolny przybrać postać białego konia, byka o złotych rogach i młodzieńca.
Yashty opowiada, jak przez trzy dni, pod postacią białego konia, Tishtrya walczyła nad jeziorem Vorukasha z demonem suszy Apaosha. Kiedy siły opuszczają bohatera, apeluje on do najwyższego bóstwa, a Ahura Mazda daje mu moc egzorcyzmowania demona. Po pokonaniu Apaoszy zaczął padać deszcz. Zoroastrian Tishtrya odpowiada boskiej łuczniczce Tishya z mitologii wedyjskiej.
W rytualnym kalendarzu słonecznym wyznawców zaratusztrianizmu pory roku, miesiące i dni mają swoje własne nazwy. Dni i miesiące tego kalendarza są nazwane na cześć Jazatów, innymi słowy istot, które należy czcić, z których jedną jest Tisztrya. Jego imię jest trzynastego dnia każdego miesiąca i czwartego z dwunastu miesięcy. Dzień, w którym obie nazwy się pokrywają, to święto poświęcone Yazat.
W rytualnym kalendarzu zoroastryjskim używane są późniejsze perskie formy imion, dlatego dzień i miesiąc w nim nazywane są Tyrem, a samo święto, które przypada 1 lipca kalendarza gregoriańskiego, nazywa się Jashn-e Tirgan. W tym dniu należy zamiatać podłogę w domu i wokół niego, założyć czyste ubrania i dobrze się bawić ochlapując się nawzajem wodą. P. Globa, podkreślając swoje przywiązanie do nietradycyjnej zerwańskiej koncepcji zaratusztrianizmu, używa w swoim kalendarzu nazwy „Święto Tisztar” i przenosi ją na czwartego lipca.
