Nowy Rok to jedno z najbardziej lubianych świąt wśród ludzi. Jest obchodzony w nocy z 31 grudnia na 1 stycznia. Ciekawe, że do XVIII wieku Nowy Rok obchodzono we wrześniu lub marcu. Ogólnie historia Nowego Roku w Rosji jest bardzo interesująca.
Do XVIII wieku
Około godziny 9 rano na Placu Katedralnym Moskiewskiego Kremla rozpoczęła się ceremonia pod nazwą „Na początku nowego lata” lub „W locie”. Naprzeciw drzwi katedry Archanioła zbudowano specjalną platformę, którą pokryto dywanami. Pomiędzy nim a katedrą zainstalowano 3 mównice. Na dwóch umieścili Ewangelie, a na trzecim ikonę Szymona Słupnika Ulotka. Patriarcha wyszedł do ludu w towarzystwie duchowieństwa. Równolegle z nim z kruchty Zwiastowania wyszedł car. W tym momencie nad placem rozległ się dzwonek. Car całował ikony i Ewangelię, otrzymał błogosławieństwo patriarchy.
Najpierw przy podeście stali szlachcice, za nimi zarządcy i prawnicy, potem goście i inni ludzie. Na ganku Katedry Archanioła wydzielono osobne miejsce ambasadorom zagranicznym i innym obcokrajowcom. Generałowie i pułkownicy stali przed platformą między katedrami Archanioła i Wniebowzięcia.
Po błogosławieństwie króla rozpoczęło się nabożeństwo, podczas którego duchowni kolejno podchodzili do głowy państwa i głowy kościoła z ukłonem. Na zakończenie akcji patriarcha miał wygłosić długie przemówienie o zdrowiu cara, na które odpowiedział krótką przemową, całując ikony i Ewangelię. Następnie gratulacje odebrali dwóm głównym narodom państwa przedstawiciele duchowieństwa, bojarzy i urzędnicy świeccy. Następnie car opuścił plac i udał się do kościoła Zwiastowania NMP na mszę.
Piotr I i jego przemiany
20 grudnia 1699 Piotr I podpisał dekret nr 1736 „O obchodach Nowego Roku”. Kazał obchodzić Nowy Rok w Rosji 1 stycznia. Ciekawe, że w innych krajach europejskich zwyczajowo obchodzono święto także 1 stycznia. Dopiero tam stany przeszły już na kalendarz gregoriański, a w Rosji, jak poprzednio, chronologia była prowadzona według kalendarza juliańskiego.
dekret bolszewicki
Po raz pierwszy Rosja i Europa świętowały Nowy Rok tego samego dnia w 1919 roku. Bolszewicy wydali odpowiedni dekret, w wyniku którego pojawił się Stary Nowy Rok, obchodzony 13 stycznia.
W Rosji nie było tradycji świętowania Nowego Roku. Boże Narodzenie było o wiele bardziej znaczącym świętem.
W 1929 uroczyście odwołano obchody Bożego Narodzenia. Kilka lat później pojawił się pierwszy Nowy Rok, a nie choinki. 28 grudnia 1935 r. gazeta „Prawda” opublikowała list Pawła Postyszewa, który w tym czasie był pierwszym sekretarzem kijowskiego komitetu regionalnego. Pisze, że przed rewolucją urzędnicy i burżuazja urządzili dla dzieci choinkę i pyta, dlaczego dzieci ludu pracującego Związku Radzieckiego miałyby być pozbawione takiej radości.
Odtąd w szkołach, sierocińcach, klubach, teatrach i pałacach pionierów, kołchozach i PGR, schroniskach i radach wiejskich powinna być sowiecka choinka dla dzieci „wielkiej socjalistycznej ojczyzny”.
1 stycznia w ZSRR od 1930 do 1947 był robotnikiem
dzisiaj
25 września 1992 r. W Rosji przyjęto ustawę, zgodnie z którą nie tylko 1 stycznia, ale także 2 stycznia uważa się za dzień wolny. W 2005 roku zmieniono prawo, czyniąc dni 1-5 stycznia dniami wolnymi od pracy. Jednak 7 stycznia jest Boże Narodzenie, a zatem weekend noworoczny trwa dłużej. Od 2013 roku w Rosji można oficjalnie nie jechać do pracy od 1 stycznia do 8 stycznia włącznie.
