Imię Julia w tradycji prawosławnej brzmi jak Julia. Dlatego wszyscy Yulowie, którzy chcą przyjąć chrzest święty podczas sakramentu, nazywani są imionami wyświetlanymi w kalendarzu - czyli Julią.
Jest dwóch chrześcijańskich świętych o imieniu Julia. Daty upamiętnienia tych świętych są zaznaczone w kalendarzu kościelnym pod 31 maja i 29 lipca. W związku z tym są to daty, w których Julia obchodzi swoje imieniny.
W ostatni dzień maja Kościół Chrześcijański upamiętnia czyn św. Julii z Ankyry, zwanej też Koryntem. Ten święty zasłynął wielkim czynem męczeństwa. Była jedną z kilku pobożnych dziewic, które ucierpiały w III wieku w Ankyrze (miasto położone w starożytnym regionie Galatów).
Święci męczennicy zostali zmuszeni do mycia bożków w pogańskie święto o tej samej nazwie, wyrażając w ten sposób szacunek i wiarę pogańskim bogom. Święte dziewice odmówiły, za co zostały utopione z kamieniami związanymi z szyjami.
Nie są dokładnie znane daty życia świętej męczennicy Julii z Kartaginy (por. 29 lipca). Zwyczajowo mówi się o dwóch datach śmierci męczennika - 440 lub 613.
Święty męczennik pochodził ze szlacheckiej rodziny kartagińskiej. Podczas zdobywania miasta przez cudzoziemców Julia została sprzedana w niewolę syryjskiemu kupcowi. Za pokorę i łagodność, a także posłuszeństwo w wykonywaniu powierzonych zadań Julia zyskała szacunek swojego mistrza.
Kiedyś Julia wraz z kupcem wyjechała w interesach na Korsykę. Kupiec zszedł ze statku, ale pobożna dziewczyna nie zeszła na brzeg. Na Korsyce pan Julii wziął udział w pogańskim święcie kultu bożków, podczas którego Syryjczyk był pijany.
Święta Julia rozpaczała nad niegodziwością swego pana i spędzała czas na statku na modlitwie. Poganie, którzy pod nieobecność kupca dowiedzieli się o pobożnej dziewicy, postanowili zemścić się na sprawiedliwej kobiecie za jej pobożność. Włamali się na statek i brutalnie szydzili z Julii: pobili ją, wyrwali jej włosy i pocięli ciało. Następnie święty męczennik został ukrzyżowany.
W VIII wieku relikwie świętego męczennika zostały przeniesione do Brescii, do założonego tam żeńskiego klasztoru.