W tradycji chrześcijańskiej zwyczajowo nazywa się dzieci tymi imionami, które znajdują się u świętych prawosławnych. Oznacza to, że dziecko otrzymuje imię świętego, który po przyjęciu chrztu świętego staje się niebiańskim patronem nowego członka Kościoła Chrystusowego.
Nazwa Lydia jest dość popularna nie tylko wśród narodu rosyjskiego, ale także w innych krajach wschodnich wyznających chrześcijaństwo. Kobiety o tym imieniu mają własnego patrona. W kalendarzu prawosławnym jest tylko jeden święty o tym imieniu. To męczennica Lidia, która żyła w II wieku - w czasach prześladowań chrześcijan w Cesarstwie Rzymskim.
Wspomnienie świętego męczennika obchodzone jest na wiosnę: dwa dni przed wielkim dwunastym świętem Zwiastowania Najświętszej Bogurodzicy, czyli 5 kwietnia. W ten sposób Lydias świętują w tym dniu swoje imieniny.
Z życia świętej męczennicy wiadomo, że cierpiała za wyznanie chrześcijaństwa wraz ze swoim pobożnym mężem Filetem, również zaliczanym do świętych. Małżonka Lidii była jednym z rzymskich dostojników za panowania potężnego państwa cesarza Hadriana. Pomimo tego, że Adrian był godnym władcą państwa, jego stosunek do chrześcijaństwa i nieustanny stosunek do odrzucenia wielu pogańskich bogów spowodowały kolejną falę prześladowań.
Od około 117 do 138 roku Filetos i jego żona Lidia cierpieli z powodu przyjęcia przez nich przesłania apostolskiego i ich wiary. Para została pobita stalowymi prętami, a następnie wrzucona do kotła z wrzącym olejem. W czasach starożytnego Rzymu takie udręki były szczególnie powszechne. Ale Pan zachował swoich sprawiedliwych w taki sposób, aby wrzący olej nie zaszkodził męczennikom. Myśląc o kolejnej nadchodzącej męce, Lidia i jej mąż modlili się do Boga o pokojowy koniec i umocnienie w wierze. Pan przyjął modlitwy świętych i zakończyli swoje ziemskie życie nie czekając na późniejsze brutalne morderstwo.
