Nowy Rok. Takie stare święto. Zaczęli się z nim długo spotykać i celebrować, a korzenie jego pochodzenia sięgają odległej, odległej przeszłości. Co to za wakacje na całym świecie? Myślę, że ciekawie jest poznać historię ukochanego przez wszystkich Nowego Roku. Spróbujmy dotrzeć do sedna jego korzeni.
Według uczonych ludzi święto to po raz pierwszy obchodzono w Mezopotamii. Zaczęło się dawno temu, w trzecim tysiącleciu p.n.e. I było tak: co roku pod koniec marca zaczęła napływać woda z Tygrysu i Eufratu, po czym nadszedł czas na prace rolnicze. Wśród ludu mezopotamskiego ten czas był uważany za zwycięstwo boga Markudy nad zniszczeniem i śmiercią. Ludzie świętowali to wydarzenie przez całe dwanaście dni! Ani jeden dzień nie minął bez uroczystych procesji i karnawałów. Pod żadnym pozorem nikomu nie wolno było pracować. Nawet sądy w dniach uroczystości były surowo zabronione. Innymi słowy, był to czas całkowitej wolności, cały świat został wywrócony do góry nogami.
Różne ludy chrześcijańskie obchodziły Nowy Rok w różnych okresach, a mianowicie: 25 marca, 1 marca, 23 września, 1 września i 25 grudnia. W Rzymie Nowy Rok był bezpośrednio związany z początkiem prac polowych. Następnie, w 46 r., znany Juliusz Cezar przeniósł obchody na 1 stycznia. W Rzymie ten dzień uznano za pomyślny. Lud składał ofiary bogu Janusowi. Ale we Francji do 755 roku Nowy Rok obchodzono 25 grudnia, a po 1 marca. Następnie w XII wieku został przeniesiony na Wielkanoc. I dopiero w połowie XVI wieku, a mianowicie: w 1564 roku jego obchody przełożono na 1 stycznia rozkazem Karola 9. W Niemczech to wydarzenie miało miejsce również w XVI wieku, ale Anglia pozostała w tyle o kolejne 2 stulecia materia. Zaczęli tam świętować Nowy Rok 1 stycznia dopiero w XVIII wieku.
Ale w Rosji obchody Nowego Roku odbywały się najczęściej w marcu, czasem w Wielkanoc. Następnie, w 1492 r. dekretem cara Jana III, przesunięto go na 1 września. W Rosji, jak zawsze, wszystko jest trochę inne. 1 września, czyli Nowy Rok, był dniem zbierania wszelkiego rodzaju podatków i danin. I aby jakoś uczynić ten dzień uroczystym, car pojawił się na Kremlu i pozwolił każdemu pospolitemu zbliżyć się do niego i szukać u niego prawdy. Ostatni raz taki Nowy Rok obchodzono w 1698 roku. W tym dniu król nagrodził każdą osobę jabłkiem, gratulując mu i nazywając go bratem. A teraz Piotr był u władzy, jak wiecie, uwielbiał przywozić wszystkie nowinki z Europy. Więc Nowy Rok nie jest wyjątkiem. Powołał ją na 1 stycznia. Kazał wszystkim udekorować choinki, pogratulować krewnym i przyjaciołom. Cóż, o godzinie 12 rano poszedł z pochodnią na Plac Czerwony i wystrzelił pierwszą rakietę w niebo. Potem rozpoczęły się wszystkie uroczystości. Ludzie śpiewali, bawili się i tańczyli. Od tego dnia obchody Nowego Roku i festiwali ludowych w Rosji zostały ustalone na ten dzień, 1 stycznia.
A oto kilka ciekawostek: w Indiach jest aż 8 dat, które ludzie świętują jako Nowy Rok! W Birmie nadchodzi upał ich czasów, czyli 1 kwietnia! Ale w Indonezji Nowy Rok według naszych czasów przypada jesienią, a dokładniej 1 października. Mikronezyjczycy obchodzą to święto, podobnie jak Europejczycy, ale najciekawsze jest to, że na jednej z wysp, co roku 1 stycznia, ludzie budzą się z nowymi imionami! A wszystko to jest konieczne, aby zmylić złe duchy. Po przebudzeniu zakrywają usta dłonią i wypowiadają nowe imię, podczas gdy jeden z członków rodziny puka w tamburyn, aby złe duchy nie mogły ich usłyszeć.
Oto historia powstania tego wspaniałego święta! Bądź szczęśliwy w Nowym Roku! Powodzenia!
