Zazhinki to starożytne słowiańskie święto rolników. Obchodzony pod koniec lipca, kiedy zaczynają się żniwa. W tym dniu chłopi podsumowali wyniki swojej wielodniowej pracy. Przygotowywaliśmy się do Zażynki jak na wielkie święto.
Wierzono, że spędzając Zazhinki, zbierzesz taki plon. Dlatego starali się obchodzić to święto wspaniale i wesoło. Kobiety sprzątały w domu generalne porządki, mężczyźni sprzątali podwórko, oczyszczali miejsca w stodołach na nowe żniwa.
Następnie chłopi wyszli na pole, aby zobaczyć, czy pszenica jest dojrzała. Poszli tam albo wcześnie rano, przed wschodem słońca, albo późno w nocy. W dawnych czasach tradycją było umieszczanie pierwszych zebranych kłosów nie w snopie, ale osobno, obok jedzenia przynoszonego ze sobą na pole. Następny snop został uzdrowiony przez najstarszą kobietę w rodzinie. Nazywano go „gaspodarok” i uważano go za urodziny. Snopek ten był ozdobiony ziołami, kwiatami, przewiązany pięknymi wstążkami, a następnie zaniesiony do domu i umieszczony obok ikon. Wierzono, że ziarna te leczą i mogą leczyć wiele chorób. Wracając do domu po Zażynoku, chłopi przykryli stół białym obrusem i przygotowali świąteczny obiad. Organizowali też festyny.
Wielu współczesnych hodowców zbóż honoruje również święto Zazhinka. Jak wiele lat temu wykonują wszystkie wymagane ceremonie w terenie. W tym dniu w gospodarstwach odbywają się różne festiwale, wystawy, targi poświęcone początkom zbiorów. Pracownicy rolni zapraszani są do udziału w konkursach na najpiękniejszy snop lub najzręczniejszego żniwiarza. Są też konkursy kulinarne – kto upiecze najsmaczniejszy kwas chlebowy i oryginalny bochenek. A goście festiwalu witani są chlebem i solą, częstowani różnymi potrawami. Świętom towarzyszy muzyka, piosenki, tańce, zabawy ludowe.
Po hałaśliwej zabawie u rolników rozpoczynają się dni pracy. Już następnego dnia po Zazhinok żniwiarze wyjdą na pole i rozpoczną się żniwa - jeden z najważniejszych okresów w pracy chłopów.
