21 września to jedno z dwunastu wiecznych świąt Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego - Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy, którego wizerunek jest głęboko czczony w całym chrześcijańskim świecie. Święto to jest również nazywane Drugim Najczystszym.
Historia święta Narodzenia NMP
Przypisując dzień Narodzenia Najświętszej Marii Panny (21 września) nieprzemijającym dwunastoletnim świętom, wierzący podkreślają ważną rolę, jaką odgrywa w chrześcijaństwie Najświętsza Maryja Panna.
Do XIV wieku temat Narodzenia Najświętszej Marii Panny był bardzo rzadki w sztuce chrześcijańskiej. Później ten motyw stał się dość powszechny.
Jednak pierwsi chrześcijanie nie obchodzili Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Zaczęło być obchodzone dopiero w drugiej połowie V wieku, kiedy powstała biografia Matki Bożej, ponieważ Nowy Testament zawiera bardzo skąpe informacje o jej życiu.
W 1854 r. Kościół katolicki przyjął dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, podkreślając w ten sposób jej boską istotę. Jednak Kościół prawosławny nie uznaje tego dogmatu, chociaż zgadza się, że Maryja została poczęta „z boskiej obietnicy”.
Narodzenia Najświętszej Maryi Panny zawsze były szeroko obchodzone. Wynika to z popularności wizerunku Matki Bożej, zwłaszcza wśród kobiet.
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
W 1958 r. w Egipcie znaleziono papirus ze szczegółową biografią Matki Bożej. Dzieło to nazwano Proto Ewangelią Jakuba, od imienia apostoła, który je napisał.
Biblia praktycznie nic nie mówi o narodzinach Najświętszej Maryi Panny. Jednak podobna historia o tym wydarzeniu zawarta jest w apokryficznej Proto Ewangelii Jakuba, a Złota Legenda opisuje ją jeszcze bardziej szczegółowo.
Pasterz Joachim i jego żona Anna, według Protoewangelii, byli bezdzietni i gorzko rozpaczali z tego powodu na starość. Wyrzucając żonie bezpłodność, Joachim zostawił ją i udał się ze swoją trzodą na pustynię. A Anna, wstrząśnięta wyrzeczeniem męża, zwróciła się z żarliwymi modlitwami do Boga. I wtedy pojawił się przed nią anioł z wiadomością, że Pan wysłuchał jej modlitw i wysłuchał ich. Przepowiedział, że wkrótce Anna pocznie i urodzi dziecko, ao jej potomstwie będzie mówić na całym świecie.
Dokładnie to samo wapno od anioła otrzymał Joachim na pustyni. Zachwycony od razu odwiózł swoją trzodę do domu, aw życiu małżonków zapanował pokój, przepełniony radosnym oczekiwaniem na obiecane przez anioła wydarzenie.
Pod koniec terminu porodu Anna nie wydała światła dziecka i zapytała położną: „Kto się urodził?” Odpowiedziała: „Córka”. Dziewczyna miała na imię Maria.
Nigdzie nie ma imienia położnej, która adoptowała noworodka, przyszłą Matkę Bożą. Naukowcy uważają, że ma to głęboki sens. Wiele wieków później powstał i utrwalił się wśród ludzi rytuał uhonorowania kobiet asystentek położniczych.
Tak więc w Rosji dzień Narodzenia Matki Bożej od czasów starożytnych zaczął być obchodzony przez lud nie tylko na cześć Matki Boskiej, jej matki Anny, ale także tej bezimiennej położnej. Święto to nazwano „dniem porodu”.
