6 lipca 1991 r. po raz pierwszy obchodzono na Litwie Dzień Państwowości. Data została zbiegła się w czasie z rocznicą koronacji króla Mendoga (Mindaugas), która miała miejsce w 1252 roku. Święto stało się corocznym wydarzeniem, a podczas jego trwania rozwinęły się pewne tradycje.
Król Mendog czynnie walczył o zjednoczenie ziem litewskich przeciwko swoim sąsiadom – Zakonowi Kawalerów Mieczowych i księciu wołyńskiemu Danielowi. W tamtych czasach Litwa była krajem pogańskim. Ze zmiennym powodzeniem Mindaugas i jego sąsiedzi - Galicyjczycy, Wołyńczycy i Żmudzinie - atakowali się nawzajem, próbując odbić fragmenty obcego terytorium. Mendog miał też wrogów wewnętrznych – krnąbrnych książąt litewskich.
W 1251 r. Mindaugas i jego żona Marta zostali ochrzczeni zgodnie z rytem katolickim (rzymskim) i zmusili swoich wasali do chrztu. Papież Innocenty IV ogłosił Litwę państwem katolickim. W 1253 r. Mindaugas i Marta zostali koronowani na chrześcijańskiego króla i królową. W ten sposób Mindaugas pozyskał poparcie potężnego Rzymu. Przez 10 lat, aż do abdykacji pierwszego i jedynego króla z chrześcijaństwa w 1260 r., Litwa pozostawała państwem katolickim.
Dzień koronacji Mendoga uważany jest na Litwie za początek integracji kraju ze wspólnotą europejską i przyjęcia chrześcijańskich wartości duchowych. W Katedrze Wileńskiej odprawiana jest uroczysta Msza św. Przed pałacem prezydenckim odbywa się uroczystość wzniesienia flagi narodowej, po której głowa państwa wygłasza uroczyste przemówienie.
Przed zgromadzonymi na placu widzami występują zespoły folklorystyczne wykonujące pieśni i tańce ludowe. Miłośnicy rodzimej historii z pospólstwa również przyjeżdżają na święto w narodowych strojach litewskich. Zainspirowani, mogą wesprzeć śpiewaków chóralnymi wykonaniami swoich ulubionych piosenek. Wieczorem Prezydent organizuje uroczyste przyjęcie dla specjalnych zaproszonych gości.
Festyny narodowe odbywają się w parkach i ośrodkach kultury na terenie całego kraju z licznymi atrakcjami, występami lokalnych i zaproszonych artystów oraz obowiązkowym jarmarkiem. Goście wakacji częstowani są kuchnią narodową. Na zakończenie święta obywatele, zebrani w grupy, śpiewają chórem hymn narodowy.
