Starożytna legenda mówi: w nocy z 30 kwietnia na 1 maja czarownice, czarni magowie i czarodzieje zbierają się na szabat na górze Brokken. Uczta i tańce różnych przedstawicieli złych duchów trwają do rana. A konsekwencje tajemniczej Nocy Walpurgii od dawna odczuwają mieszkańcy okolicznych wsi i miasteczek.
Instrukcje
Krok 1
Co dziwne, swoją nazwę wzięło od imienia świętego na święto czarownicy. Angielska zakonnica Walpurga przybyła do Niemiec w 748 roku, aby założyć tu klasztor. Była szanowaną, pracowitą i przyjazną kobietą. Miejscowi ją szanowali. Po śmierci Walpurga została kanonizowana za szczególne zasługi dla Kościoła niemieckiego. Zakonnice zostały ogłoszone Dniem Pamięci 1 maja. I tak szabat znalazł się pod swego rodzaju patronatem św. Walpurgii.
Krok 2
Od czasów starożytnych noc ostatniego wiosennego miesiąca obchodzona jest w wielu krajach Europy szczególnie uroczyście. Poganie świętowali koniec zimy i radowali się nadejściem ciepłej pory roku. Rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa zmusiło wyznawców starożytnych rytuałów do ukrywania się. Hałaśliwe obchody pierwszomajowe zaczęły odbywać się w tajemnicy, w miejscach trudno dostępnych i ukrytych przed wzrokiem ciekawskich: w gąszczu lasu, na szczycie góry. Z daleka ludzie widzieli odbicia ognia i słyszeli głośny śpiew. Światło księżyca dodało tajemnicy pogańskiemu rytuałowi. Dlatego chrześcijanie uznali, że to, co działo się w nocy 1 maja, było szabatem złych duchów.
Krok 3
Starożytne tradycje opisują Noc Walpurgii jako niepohamowaną i nieograniczoną zabawę. Czarownice paliły ogromne ogniska, przeskakiwały nad nimi, urządzały dzikie tańce wokół ogniska. Następnie „zaręczyli się” z Szatanem, naznaczając się znakiem złych duchów. Po Nocy Walpurgii czarownice otrzymały niezwykłe zdolności czarodziejskie.
Krok 4
Uczestnicy sabatu wsparli swoje magiczne moce specjalnym kremem z soków z jemioły, dziurawca, cykuty i innych ziół. Jeszcze dziś przedsiębiorczy niemieccy rzemieślnicy próbują wyprodukować i sprzedać turystom cudowne lekarstwo.
Krok 5
Za główne miejsce spotkań czarownic uważa się Górę Brocken w niemieckim paśmie górskim Harz. Miejscowi nazywają jego szczyt Hexentanzplatz, co z niemieckiego tłumaczy się jako „miejsce tańca czarownic”. Można się tu dostać bez stupy i miotły. Z miasteczka Tale wzdłuż skalistego wąwozu, poetycko zwanego Diabelską Ścianą, na górę wjeżdża kolejka linowa.
Krok 6
Od końca XIX wieku Brocken mocno wpisał się na listę popularnych szlaków turystycznych. W nocy 1 maja 1896 roku odbył się tu pierwszy zorganizowany „szabat”. Przebrani za wiedźmy, czarowników i magów ludzie tańczyli przy ogniskach, śpiewali pieśni ludowe i gloryfikowali Walpurgę. Później święto zostało uzupełnione przedstawieniami teatralnymi, sztuczkami, sesjami magii i wróżbiarstwa.
Krok 7
Centralnym wydarzeniem nocy jest spalenie pluszowej wiedźmy. Jasne ognisko symbolizuje oczyszczenie. Zwyczajowo wrzuca się do niego nie tylko suche gałęzie, ale także stare rzeczy. Wraz ze śmieciami człowiek „spala” własne złe myśli, błędy i nieżyczliwe działania. Oczyszczony światłem ognia otrzymuje możliwość rozpoczęcia życia od zera. A żeby na długo zachować pamięć o tajemniczej Nocy Walpurgii, turyści zabierają ze sobą pamiątkę – figurkę Złamanej Wiedźmy.
