Wierzący świętują Krasną Górkę w pierwszą niedzielę po jednym z najważniejszych świąt kościelnych - Zmartwychwstaniu Chrystusa. Data kalendarzowa zmienia się co roku, ponieważ zależy od daty, w której przypada obchody Jasnej Wielkanocy.
Krasnaja Gorka jest popularnym świętem chrześcijańskim, ponieważ w pewien sposób łączyło obrzędy starożytnych wierzeń pogańskich z tradycjami chrześcijańskimi.
Pierwsza niedziela po Wielkim Dniu
Święto kościelne, zwane Krasnaya Gorka, ma inne nazwy - Antipascha (Wielkanoc dla zmarłych) i Niedziela Fomina (dzień Fomina, tydzień Fomina).
Pierwszy pochodzi od greckiego słowa „zamiast” i jest tłumaczony jako „jak Wielkanoc”. To pierwszy dzień po długim poście. Następuje po serii ważnych świąt kościelnych (Ostatki, Wielki Post, Wielki Tydzień i Jasny Tydzień). Antypascha nie tylko powtarza, ale nadrabia jasną niedzielę Chrystusa. Zwyczajem jest świętowanie go szeroko, z rozmachem i tak radośnie, jak sam Wielki Dzień. W kościołach teksty nabożeństw obejmują wydarzenie Zmartwychwstania Zbawiciela, a także dedykowane są jednemu z naśladowców Jezusa – Apostołowi Tomaszowi.
Odwołanie do tego imienia odsyła nas do ewangelicznej opowieści o tym, jak jeden z najmłodszych apostołów nie uwierzył w cud, bo nie było go w chwili, gdy zmartwychwstały Jezus ukazał się swoim uczniom. Jednak tydzień później „Niewierzący Tomasz” mógł na własne oczy zobaczyć, że Chrystus zmartwychwstał. Dotknął ran Nauczyciela, który mu się ukazał i wykrzyknął ze zdumieniem: „Pan mój i Bóg mój!”. Biblia mówi, że po tym Tomasz poszedł drogą gorliwej służby w nauczaniu chrześcijańskim. On informował wierzących w każdy możliwy sposób, ponieważ Zbawiciel, który umarł za nasze grzechy, zmartwychwstał. Wędrując po świecie głosząc Ewangelię, dotarł do Indii. Kościoły chrześcijańskie powstały w krajach takich jak Palestyna, Mezopotamia, Etiopia. Tak więc pierwsza niedziela po Wielkanocy została nazwana na cześć Apostoła Tomasza.
Ludzie kościelni często mówią „Tydzień Fomina”, ponieważ kiedy w prawosławiu wprowadzono nowe liczenie czasu (z liczeniem tygodni), tak zwany „tydzień” stał się punktem wyjścia w tygodniu – dniu, w którym nie pracują, ale tylko odpocznij. W weekendy nakazano modlić się coraz pilniej niż w dni powszednie. Nie można tego zrobić tylko w bezczynności. Z czasem „tydzień” został przemianowany na niedzielę i odpowiednio zmieniła się nazwa święta.
Święto odnowionego życia
Wśród przodków Słowian, którzy czcili siły Matki Natury, imiona bóstw kojarzyły się z jasnym słońcem, pierwszym ciepłem, płodnością, zabawą i miłością. Kult pogańskich bogów stał się źródłem święta, które symbolizowało przebudzenie wszystkich sił natury, początek nowego życia, triumf wiosny nad zimowym chłodem.
Oto kilka dowodów na to, że w czasach starożytnych Czerwone Wzgórze miało inną nazwę - Niedziela Klikusznoje.
- W oczekiwaniu na błogosławioną porę roku, radując się pierwszym ciepłem i jasnym słońcem, ludzie wyszli na cześć swoich Bogów - Yarila i Łady. Jednym ze zwyczajów w Rosji jest „wezwanie” wiosny: chwalono ją i przyzywano za pomocą „pieśni wiosennych”. Wokół panowała zabawa, wszyscy tańczyli i tańczyli w okrągłych tańcach, grali w różne gry i zabawy.
- Tradycyjnie na Krasnej Górce ustanowiono swatanie i małżeństwa. Przychodzili do domów, w których rozpoczynał się ślub lub mieszkali nowożeńcy, aby „wykrzyczeć” lub „wywołać” ich miłymi słowami. Zabrzmiały piosenki, ditties, a nawet teasery. W tych osobliwych okrzykach, które nazywano „klikuszki”, wypowiadano życzenia harmonii i harmonii, jak najwcześniejszego uzupełnienia rodziny, długich lat i błogosławionego życia. Właściciele gościnnego domu wręczyli „wrzaskom” smakołyki - kolorowe jajka, ciasta i inne potrawy.
- Święto odnowy, które od dawna obchodzone jest w Rosji wraz z nadejściem pięknych wiosennych dni, jest uznawane w pogańskiej wierze za symbol początku nowego życia i przebudzenia zmarłych. W tym dniu mieli być pamiętani, ale jednocześnie nie po to, by smucić się i smucić, ale rządzić pogrzebem ze światłem na czole i uśmiechem na ustach. Nasi przodkowie wierzyli, że radosna pamięć zmarłych jest uosobieniem prokreacji. Nic dziwnego, że w języku rosyjskim słowa „radość” i „życzliwość” mają ten sam rdzeń. Jednym z rytuałów Krasnej Gorki było opowiadanie o sobie, swoich sprawach i troskach, myślach i aspiracjach tym, którzy odeszli w inny świat, za pomocą specjalnych melodii, które nazywano „płaczami”.
Piękna slajd
Najpopularniejszą nazwą święta, która przetrwała do dziś i stała się powszechnie akceptowana, jest Krasnaya Gorka. Istnieją dwie wersje pochodzenia tak bezpretensjonalnej nazwy.
W czasach przedchrześcijańskich ludzie wierzyli, że ktokolwiek znajduje się na górze lub na innym naturalnym wzniesieniu, zbliża się do Bogów. Za najlepsze miejsca pod niebem uważano wybitne i piękne naturalne wzniesienia – „czerwone wzgórza”. Dlatego od niepamiętnych czasów na malowniczych pagórkach i pagórkach znajdowały się rosyjskie cmentarze. Ludzie przyjeżdżali tu w dni upamiętniające, aby uczcić pamięć zmarłych. Starożytni Słowianie przywiązywali dwa znaczenia do słowa „czerwony”: piękny i oświetlony światłem słonecznym lub ogniem. Ludzie mówili, że nad „czerwonymi wzgórzami” wschodzi słońce. Rzeczywiście, o wschodzie i zachodzie słońca jaśniała nad nimi jasna poświata
Symbolika triumfu życia i powszechnego odnowienia natury i człowieka, pierwotnie ustanowiona w święto Krasnej Gorki, wiąże się z tym, że wiosna w końcu zwycięża zimę i staje się sobą. Uogólniona koncepcja wzgórza ogrzanego pierwszymi promieniami ciepłego wiosennego słońca to wzgórze, takie miejsca zostały najpierw uwolnione od śniegu, stały się piękne (po rosyjsku „czerwone”). Na tych wesołych wzgórzach, przy śpiewach i grach, zabawach i tańcach, witano wiosnę. Stopniowo uroczystości przeniosły się na ulice wsi. Brali w nich udział wszyscy, młodzi i starzy
Historycznie słowo „czerwony” w Rosji było używane w znaczeniu „piękny / piękny”. Wystarczy przypomnieć takie ludowo-poetyckie porównania, jak „czerwone słońce”, „wiosna czerwień”, „czerwony kwadrat”, „czerwona panna”. Inne synonimy: świąteczny, uroczysty, radosny, przyjemny, wesoły itp. Oprócz określenia w słowie rzeczywistego koloru, było też wskazanie pewnej jakości. Tak więc na uroczystości i święta starali się ubierać na czerwono: pamiętajcie rosyjską piosenkę ludową „Nie mów mi, mamo, czerwona sukienka”. Przysłowie mówi, że dom jest dobry nie do dekoracji, ale do gościnności właścicieli: „Chata nie jest czerwona z rogami, ale czerwona z ciastami”. Wiersze o ojczyźnie zawierają następujące wiersze: „Czerwone słońce myje ciepłe ręce w rosie, a Rosja, podobnie jak Alyonushka, pojawia się w całej okazałości”.
Data wakacji
Obchodząc popularne chrześcijańskie święto Krasnaya Gorka, ważne jest, aby zrozumieć: aby w tym dniu wszystko przebiegało ładnie i dobrze, wystarczy przestrzegać kolejności i tradycji obchodów, a także wierzyć w odprawiane rytuały sukces.
Obecnie w niektórych miejscowościach Rosji to wiosenne święto obchodzone jest w taki sam sposób, jak w czasach starożytnych, na Jegoriyu. Zachowanie celebracji jest dopuszczalne albo w przeddzień, albo bezpośrednio po Dniu Św.
Wierzący, kierując się kanonami chrześcijaństwa, obchodzą Krasną Górkę ściśle według kalendarza kościelnego - ósmego dnia po jednym z najważniejszych świąt - Zmartwychwstaniu Chrystusa. W 2020 r. Red Hill 26 kwietnia. W kolejnych okresach obchodzony jest: dzień majowy 9 dnia miesiąca 21 roku; potem 1 maja 2022 i tak dalej. Ustalenie dokładnej daty kalendarzowej wakacji jest łatwe. Wszystko zależy od tego, kiedy w danym roku przypada Wielkanoc. Należy od niego liczyć siedem dni. Czerwone wzgórze obchodzone jest zawsze w pierwszą niedzielę po Wielkim Dniu.
