Jak Wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”

Jak Wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”
Jak Wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”

Wideo: Jak Wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”

Wideo: Jak Wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”
Wideo: Вселенский разум, 2012 год 2024, Kwiecień
Anonim

W regionie Kaługi, nad brzegiem rzeki Ugra we wsi Nikola-Lenivets, odbył się Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych „Archstoyanie 2012. Lato”. W okresie od 27 lipca do 29 lipca każdy mógł docenić oryginalne sposoby zagospodarowania przestrzeni, w 2012 roku kluczową ideą festiwalu były „szlaki i ruch”.

Jak wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych?
Jak wyglądał Międzynarodowy Festiwal Obiektów Krajobrazowych?

Festiwal tradycyjnie zgromadził znanych architektów i artystów z Rosji, Francji, Japonii, Estonii i innych krajów, a także miłośników twórczych eksperymentów. Biurami byli Salto Architects, Wagon Landscaping, Bernaskon, Manipulazione i inni, a zaproszony został gość specjalny z Japonii Junya Ishigami. Impreza odbywa się już po raz siódmy, tym razem pojawiła się na niej ważna nowość - autorski program tras. Kurator festiwalu Anton Kochurkin, Nikołaj Polisski, a także francuscy architekci z biura Wagon Landscaping opracowali własne trasy, wzdłuż których zwiedzający mogli zapoznać się z ich pracami.

Powierzchnia 120 hektarów stała się na kilka dni ogromnym laboratorium twórczym. Estońscy projektanci zaprezentowali oryginalny Fast Track, czyli ogromną trampolinę, na której najwolniejszy krok zamienia się w skakanie. Architekci z biura Munipulazione Internazionale zbudowali kompozycję „Storming the Sky”, składającą się z ogromnej ilości stale poruszających się schodów. Architekt Boris Bernasconi wzniósł 15-metrowy łuk, który stał się znany jako „Spodnie Bernasconiego”, wspinając się po schodach, widz może czerpać wodę ze studni i zaglądać do pokoju artysty.

Oprócz obiektów artystycznych, tanecznych i teatralnych na festiwalu pojawił się dziecięcy labirynt, w którym dzieci mogły przebywać bez nadzoru rodziców. Muzyka, tradycyjna dla Archstoyanie, stała się nieodzownym towarzyszem wszystkich wydarzeń.

Punktem kulminacyjnym festiwalu był spektakl Andreya Barteneva „Powietrzny pocałunek drzewa” z udziałem dwudziestu mężczyzn i dziewcząt w zielonych obcisłych garniturach z balonami na plecach i drzewami w dłoniach. Stworzyli niezwykły taniec, zbiegający się i rozbiegający, tworzący spirale i kolumny, misterne linie.

Z biegiem czasu festiwalowa przestrzeń może stać się wielofunkcyjnym parkiem, organizacja wakacji staje się dla zwiedzających coraz wygodniejsza: dobry parking strzeżony, namioty, śpiwory i poduszki wydawane za kaucją. Widzowie mogą tylko stać się uczestnikami i odkrywcami tego rozległego świata architektury na tle wiejskiego krajobrazu.

Zalecana: