20 września nie jest zbyt wiele do świętowania. Nie dotyczy to jednak pracowników agencji rekrutacyjnych – w tym dniu obchodzą swoje święto zawodowe.
Dzień Rekrutera
20 września pracownicy agencji rekrutacyjnych obchodzą swoje wakacje zawodowe w Rosji. Po raz pierwszy rodacy dowiedzieli się o zawodzie werbownika w 1991 roku dzięki artykułowi w gazecie Izwiestia. Opisała działalność amerykańskiej agencji HR oraz metody rekrutacji. Dziesięć lat później, 20 września 2001 roku, Dzień Rekrutera stał się oficjalnym świętem obchodzonym w Rosji, Ukrainie, Białorusi i Kazachstanie. Od tego czasu w tym dniu corocznie odbywają się uroczystości, okrągłe stoły, seminaria, wykłady i konferencje prasowe. Tym samym znacząca data staje się okazją do spotkań i okazją do opowiedzenia opinii publicznej o sytuacji na rynku pracy. Dla Rosji jest to niezwykle ważne, ponieważ zawodu rekrutera wciąż nie ma nawet w rejestrach Ministerstwa Pracy i nie każdy zobowiązuje się do podejmowania takich społecznie użytecznych działań.
Należy zauważyć, że do tej pory żaden rosyjski uniwersytet nie ukończył rekrutacji specjalistów.
Noc nietoperzy
W nocy z 20 na 21 września w wielu krajach świata odbywa się jedno z najbardziej oryginalnych świąt ochrony przyrody - Noc Nietoperzy. Jego celem jest nie tylko zwrócenie uwagi na problemy związane z ochroną tych niesamowitych zwierząt, ale także obalanie wszelkiego rodzaju stereotypów, które narosły wokół nietoperzy. Niestety, wiele osób nadal boi się nietoperzy z przesądami, a nawet uważa je za obrzydliwe. Tymczasem niektóre gatunki są zagrożone wyginięciem i konieczne są wysiłki jak największej liczby ludzi, aby powstrzymać depopulację.
W Rosji Noc Nietoperzy po raz pierwszy obchodzono w 2003 roku.
Dzień Pamięci Św. Makary z Optinau
Według kalendarza prawosławnego 20 września jest Dniem Pamięci słynnego starszego Makariusa Optiny (na świecie - Michaiła Iwanowa). Michaił urodził się w szlacheckiej rodzinie w prowincji Oryol i wcześnie stracił matkę, do której był bardzo przywiązany. Dorastał jako cichy, zapatrzony w siebie chłopiec, aw wieku 21 lat został przyjęty do klasztoru, gdzie został tonsuryzowany jako ryassofor o imieniu Melchizedek. Pięć lat później został skonfundowany w płaszcz o imieniu Macarius – na cześć mnicha Makariusz Wielkiego.
W 1834 przeniósł się do pustelni Svyato-Vvedenskaya Optina, stawropegicznego klasztoru diecezji kałuskiej. Tam kierował grupą uczonych i pisarzy, składającą się zarówno z mnichów, jak i świeckich, którzy tłumaczyli i adaptowali pisma największych ascetów starożytności: od Izaaka Syryjczyka po Jana Klimaka.
