22 marca Rosja tradycyjnie obchodziła święto wiosny lub Dzień Sroki. Nie jest nazwany na cześć sroki: nazwa wskazuje, że tego dnia z południa przylatuje 40 ptaków. Szczególnie wśród tych wszystkich ptaków czczono skowronki, dlatego drugą (i chronologicznie - pierwszą) nazwą święta jest skowronek.
„Na skowronkach porównuje się dzień i noc” – mówi stare rosyjskie przysłowie. Zgodnie z nowym stylem, 22 marca jest dniem równonocy wiosennej, dniem, w którym 40 gatunków różnych ptaków powraca z Iriya (bajecznego kraju na południu), a skowronki przybywają wcześniej niż ktokolwiek inny. Według starożytnych mitów klucze do Iriusa były początkowo przechowywane przez wronę, ale rozgniewała bogów, a klucze oddano skowronkowi. W związku z tym jednym z głównych znaków święta jest przygotowanie miniaturowych ptaków i skowronków z ciasta żytniego. W dawnych czasach pieczono je, aby przywoływać wiosnę. W niektórych regionach do ciasta z pewnością dodawano olej konopny.
Kilka upieczonych skowronków położono na parapecie i otworzono okno, resztę rozdano dzieciom, które kładły je na kijach lub kijach i wybiegały na ulicę. Tam dzieci, śmiejąc się i skacząc, śpiewały vesnyanka - specjalne pieśni rytualne na przywołanie wiosny. Następnie zjadano ptaki, pozostawiając głowy bydłu.
Również z pomocą pieczonych ptaków zgadywali, umieszczając różne symboliczne drobiazgi w procesie gotowania: każdy, kto dostanie pierścionek, wkrótce się ożeni lub ożeni się, kto dostanie grosz, wzbogaci się, kto ma złożoną szmatkę, będzie mieć dziecko itp. Wśród ludzi pierwszy siewca został wybrany w ten sam sposób: kto dostanie los, pierwszą garść zboża rozsypuje. Związek skowronków z motywem siewu nie jest przypadkowy. Lot tego ptaka wygląda niezwykle nietypowo. Najpierw wznosi się w górę, a potem spada jak kamień. Z tego powodu ludzie powiedzieli: „skowronek orka niebo”.
Wraz z nadejściem chrześcijaństwa święto Skowronka nie zniknęło, ale zmieniło się i otrzymało drugie imię - Dzień Sroki. Zachowała się też tradycja pieczenia ptaszków i powiedzenie „Skowronek przywiózł ze sobą czterdzieści ptaków”. Powstał nowy zwyczaj - piec czterdzieści kulek z mąki żytniej lub owsianej i każdego dnia wyrzucać po jednej przez okno.
