Zjeżdżalnię znamy od dzieciństwa. Ale co o nim wiemy poza tym, że fajnie się na nim jeździ? Proponuję, zwłaszcza rodzicom, aby ją lepiej poznali!
Wcześniej jeździli na zjeżdżalniach tylko zimą, wybierali do tego brzegi rzek lub łagodne zbocza. Slajdy nie zostały specjalnie wykonane, zwłaszcza w innych porach roku. Czym różnią się zjeżdżalnie lodowe od tych, które przyjechały do nas z Wielkiej Brytanii i są na wszystkich placach zabaw przez cały rok? Śnieżne zjeżdżalnie nie są ograniczone bokami, mają długą drogę, są nieprzewidywalne (mogą gdzieś prowadzić), wymagają zręczności, odwagi, stabilności, pozwalają jeździć w tłumie, dają mnóstwo pozytywnych emocji. Taki slajd tworzy szczególną percepcję świata: przestrzeń, szerokość i długość geograficzną, otwartość na świat zewnętrzny i wewnętrzną wolność.
Europejski standard to zjeżdżalnia limitowana, raczej wąska i krótka, dotyczy tylko indywidualnego wypożyczenia, wcale nie jest ciekawa. I tworzy odpowiednią świadomość. Jak mówią, jeśli porównasz, to nie ma porównania.
Zimowa zjeżdżalnia to miejsce nie tylko dla dzieci, ale także dla dorosłych. Ponadto mężczyźni, podobnie jak dorosłe dzieci, powinni zsuwać się na nogach, a nie na lodzie. Kiedyś istniało przekonanie, że jeśli dziadek stanie do końca wzgórza, to na pewno dożyje wiosny. Jazda na prostych nogach to potężny sposób rozwijania aparatu przedsionkowego, kształtowania równowagi i stabilności na nogach, równoważenia prawej i lewej strony osoby w stosunku do kręgosłupa. A który z nas nie ma z nim problemu? Niewygięty kręgosłup to nie tylko zdrowie, ale także równowaga między siłą woli a brakiem woli, pogodą ducha a depresją, to obecność odpowiedzialności i kontroli nad emocjami. Wyrażenie „stać mocno na nogach” oznacza być samowystarczalnym, niezależnym, żywotnym. Zjedź ze wzgórza i ulecz swoje ciało i duszę!
Większość dzieci uwielbia zjeżdżalnię, ale jakże inaczej się na niej poruszają. Jeden pewnie rzuca się z niej, drugi ma ciągle jakąś część ciała zwisającą z sań, trzeci nie może się odepchnąć, czwarty nie może wspiąć się na wzgórze i musi być ciągnięty na sobie. Te proste obserwacje pozwalają ocenić ogólny rozwój fizyczny dziecka: koordynację ruchów, stopień rozwoju nóg, położenie środka ciężkości, siłę. Moja córka miała już 4 lata i nie umiała zjeżdżać ze wzgórza i było jasne, że chce, ale się nie udało. Była niezręczna, źle skakała. To właśnie te fakty skłoniły nas do zwrócenia się do specjalisty. Okazało się, że miała wyraźny skos kręgosłupa w lewo, jedna noga była już o 0,5 cm krótsza od drugiej. Przypuszczalnie wystąpiło ogólne podwichnięcie nogi. Zrobiliśmy tylko 10 sesji intensywnego masażu i teraz nie możesz jej zjechać ze zjeżdżalni! Ale wszystko mogłoby być inne. Bądź bardziej uważny na swoje dzieci! Czekając na zakończenie zjazdu, jak rengen, spójrz na swoje dzieci i porównaj z innymi. Twoja czujność może uchronić dzieci przed poważnymi problemami.
W odniesieniu do stosunku dziecka do innych dzieci można zrozumieć, jaki jest jego charakter. Jeden próbuje uderzyć go saniami, drugi nie spieszy się, gdy przychodzi kolej na zjeżdżanie z góry, trzeci po prostu spycha dzieci ze zjeżdżalni i wyskakuje z szeregu. Czwarty cierpliwie czeka, poddaje się, pomaga wstać. Piąty poznaje wszystkich, proponuje przejażdżkę skuterem śnieżnym. Szósty nie tylko nie daje sań, ale nawet chowa je za plecami. Tak więc, jeśli twoje dziecko ma problem z komunikowaniem się z innymi dziećmi, idź pod górę. Dużo cię nauczy!
A także turlaj się po śniegu! Pamiętasz, jak robiliśmy to jako dziecko? Aktywne filcowanie sprowadza człowieka z powrotem do ukochanej. To świetny sposób na przywrócenie zdrowia psychicznego i fizycznego! Zrób to sam i zachęcaj swoje dzieci na wszelkie sposoby.
