Na tle bezprecedensowej skali branży wakacyjnej katastrofalnie narasta zjawisko zwane „nieżądzą”. brak radości. A to jest wyraźnym wskaźnikiem wewnętrznych problemów psychicznych. Dlaczego to się dzieje? Jesteśmy przekonani, że wakacje to łatwo osiągalna rzecz. Zamówione - kupione - zdobądź! Na pewno można uzyskać rozrywkę, uciec od zgiełku i życia. Ale radość nie jest. To wyjątkowe światło, niesamowity stan umysłu i nie ma sklepu, w którym można go kupić.
Pewien zamożny dorosły mężczyzna mówił o najważniejszym Nowym Roku w swoim życiu. „To było w wojsku, bez pieniędzy, bez jedzenia. Mój przyjaciel i ja prawie nie znaleźliśmy puszki gulaszu. Stała się daniem, przekąską i napojem. Ale nigdy nie miałem tyle radości i szczerych rozmów, poczucia wolności i szczęścia, jak tamtej nocy.” Święto to przedstawianie sobie ludzi, a nie samouwielbienie wszystkich w grupie. Ludzie dzielą się radością, obfitością duszy, szczęściem lub wydarzeniem. Ta jest przekazywana zaproszonym gościom i wypełniana. Jeśli nie ma się czym dzielić, z reguły goście wyjeżdżają z niczym, jeszcze gorzej zdewastowani.
Bez dni tygodnia - bez wakacji. Jeśli codziennie jesz ciastko, ubierasz się elegancko, pozwalasz sobie na cokolwiek, to czym święto będzie się różnić od zwykłego dnia? Wakacje to swego rodzaju kamień milowy, cecha, która podsumowuje kolejny segment życia. Na urlop trzeba sobie zapracować, trzeba do niego dotrzeć, bez pracy i powściągliwości - nie da się tego zrobić. Dla niektórych stwierdzenia te mogą nie wydawać się atrakcyjne. Ale jak inaczej możesz tego doświadczyć? Najgorsze jest dziś dla dzieci, które mają wszystko i pod dostatkiem. Po prostu nie mają o co dążyć. Więc rodzice wymyślają coś innego do zrobienia, aby zaskoczyć dziecko.
Dusza każdego z nas jest wezwana do radości, ale z jakiegoś powodu coraz częściej wybieramy jej zastępcze i dążymy do wakacji, po których na długo odzyskujemy rozsądek i fizycznie wracamy do zdrowia. Może więc nie powinieneś nazywać tego świętem? W oczekiwaniu na uroczystość zwykle czekamy na prezenty. Było przysłowie: "Jeśli kochasz prezenty - miłość i prezenty" Byłoby wspaniale, gdyby nasi goście nie zostawili nas z pustymi rękami. Wtedy kawałek wakacji i nasza dusza zawita do domu naszych przyjaciół. Kiedy dajesz innym prezenty, doświadczasz niezwykłego uczucia radości, jest ono większe niż to, które powstaje, gdy nam je wręczają. I można się tego nauczyć! Najpierw będziemy musieli zmusić się do dawania, a potem sami będziemy chcieli doświadczać tego uczucia na nowo.
Uważa się, że ludzie, którzy nie wiedzą, jak odpocząć i odłączyć się od pracy, nie wiedzą, jak całkowicie oddać się pracy i osiągnąć w niej dobre wyniki. W naszej rodzinie był długi okres, kiedy było tyle wydarzeń i czynów, że zdążyliśmy stwierdzić tylko ich fakt. Dopiero wtedy zdałem sobie sprawę, jak bardzo okradliśmy się z radości, ze zrozumienia, co się dzieje, w przystankach na możliwość uzupełnienia sił. Święto lepiej obchodzić w gronie bliskich i drogich duchowo ludzi. Zwłaszcza jeśli mamy w sobie pustkę lub nieporządek. Ci ludzie będą mogli nas ogrzać swoją miłością i tchnąć w nas siłę. Gdzie znaleźć powód do radości? W błękitnym niebie nad twoją głową, że jeszcze żyjesz, że nie jesteś chory, masz ręce i nogi, ludzi, którym zależy na tobie i tych, którzy cię potrzebują… Właściwie jest tak wiele powodów, dla których czujesz się wstyd, że my przestają je widzieć i doceniać.
Życzę nam wszystkim tyle radości, aby wystarczyło nie tylko nam, ale wszystkim otaczającym nas ludziom!
Szczęśliwego Nowego Roku 2017!
